بر رخ انگشت کشیدن

«لغت نامه دهخدا»

[بَرْ، رُ اَ گُ تِ کَ / کِ دَ] (مص مرکب) کنایه است از رسوا نمودن. (آنندراج) (مجموعهء مترادفات) :
ز لوح سینه شستم پاک حرف بیگناهی را
بدست خود کشیدم بر رخ انگشت سیاهی را.
شاپور (آنندراج).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر