«لغت نامه دهخدا»
[بِ رِ] (اِخ) ایلیانیکولایویچ. مستشرق روسی (1818 - 1896 م.) وی در قازان استاد زبانهای عربی و فارسی بود و در 1842 م. سفری به ایران کرد. از آثارش طبع قسمتی از جامع التواریخ رشیدی و دستورزبان فارسی به روسی است. قسمت جامع التواریخ طبع وی متعلق بتاریخ قبایل مغول و تاریخ اجداد چنگیزخان و تاریخ خود چنگیزخان است. رجوع به دایره المعارف فارسی و جهانگشای جوینی ج1 صص25 - 27 شود.