برشنودن

«لغت نامه دهخدا»

[بَ شَ / شِ / شُ دَ] (مص مرکب) شنودن. شنیدن :
تا چشم و گوش یافته ای بنگر
تا برشنوده است گوا بینا.ناصرخسرو.
و رجوع به شنیدن شود.