«لغت نامه دهخدا»
[بَ فَ رَ / رِ] (اِ مرکب) بمعنی برفر باشد که شأن و شوکت و عظمت است. (برهان). شوکت و علو قدر و منزلت. (ناظم الاطباء). رجوع به برفر شود.