برقاعده

«لغت نامه دهخدا»

[بَ عِ دَ / دِ] (ق مرکب) قاعدهً. برحساب. موافق قاعده و قانون. (ناظم الاطباء): کار وی را بصلح یا بجنگ برقاعده راست بداریم. (تاریخ بیهقی).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر