«لغت نامه دهخدا»
[بَ فَ / فِ] (اِ مرکب) (از: برگ، ورق + کافه، مخفف کافنده به معنی شکافنده) کافندهء برگ. نوعی آفت گوزبن. (یادداشت مرحوم دهخدا).