برنارد

«لغت نامه دهخدا»

[بِ] (اِخ)(1) (سن...) یکی از شخصیتهای بزرگ عالم مسیحیت که عرفان وی مخالف طرفداری اصالت عقل که ابلار مدافع آن بود، می باشد. وی دیر کلروو(2) را دایر نمود و در دومین جنگ صلیبی در آنجا وعظ کرد. مکتوبات و بحثهایی در حکمت الهی ازو بجای مانده و ذکران وی بیستم اوت است. برنارد بسال 1091 م. در قصر فونتن، نزدیک دیژون متولد شد و بسال 1153 م. درگذشت. (از فرهنگ فارسی معین).
(1) - Saint Bernard.
(2) - Clairvaux.