برندک

«لغت نامه دهخدا»

[بَ رَ دَ] (اِ) کوه کوچک و پشتهء خرد، و بعضی گویند که در میان دشت و صحرا واقع باشد. (از برهان) (از آنندراج). || خبث الحدید. || قفل و زرفین و دربند. || قسمی از آمله و هلیله. (ناظم الاطباء).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر