برنیان

«لغت نامه دهخدا»

[بَ] (اِ) جامهء ابریشمی که به تازیش حریر گویند. (از آنندراج). پرنیان. رجوع به پرنیان شود.
- برنیان خوی؛ خوش خلق و متواضع. (آنندراج).