«لغت نامه دهخدا»
[بِ رَ تَ] (مص مرکب) روا داشتن. جایز داشتن : اگر جایز باشد که بروا دارند که طلحه و زبیر در حالت نزع از عداوت و خصومت علی توبه کردند و نجات یافتند سپس... (کتاب النقض ص 481). رجوع به روا داشتن شود.