«لغت نامه دهخدا»
[بُرْ رَ / رِ بُرْ رَ/ رِ] (ص مرکب)دارای شیارهای موازی. ناصاف و ناهموار. شکاف دار. (فرهنگ لغات عامیانه). - بره بره شدن؛ دارای شیارهای موازی گشتن چنانکه در جاده های خاکی، ابر و شیر و امثال آن. به قطعاتی از هم جدا شدن. (یادداشت مرحوم دهخدا).