بره کشی

«لغت نامه دهخدا»

[بَرْ رَ / رِ کُ] (حامص مرکب)بره کشتن. عمل بره کشتن.
- بره کشی داشتن؛ در گرمی و رواج بودن بازار کالایی. استفادهء زیاد از میزان کردن. (از فرهنگ عوام).
- بره کشی (بره کشان) فلان دسته است؛ زمان استفاده های مالی آنان و زمان خوش گذرانی آنهاست. (از یادداشت مرحوم دهخدا).