برهماپوترا

«لغت نامه دهخدا»

[بْرَ / بَ رَ] (اِخ)(1) شطی در آسیا، که از تبت خارج میشود و با آبهای گنگ در مصبی در ساحل خلیج بنگاله مخلوط گردد. طول آن 2900 کیلومتر است. (فرهنگ فارسی معین).
.(املای انگلیسی)
(1) - Brahmaputra