«لغت نامه دهخدا»
[بَ ری ی] (ع ص) تراشیده یا نیکو تراشیدهء تیر و قلم و مانند آن. (از منتهی الارب). صفت است از مصدر بَرْی به معنی تراشیدن. (از اقرب الموارد).
