بریج

«لغت نامه دهخدا»

[بْری / بِ] (انگلیسی، اِ)(1) بازی دسته جمعی با ورق، که در آن هر بازی کن همیشه یک تن شریک روبروی خود دارد و آن دو باید بنفع یکدیگر بازی کنند. در این بازی معمو چهار تن بازی کنند و 52 ورق دارد. نوعی بریج در قرن نوزدهم م. در خاور میانه معمول بود و از آنجا به اروپا و آمریکا وارد شد. اکنون منظور از بریج همان بازیی است که «هرلد س. وندربیلت» از مردم نیویورک در سال 1925 م. آنرا بعمل آورد. (از فرهنگ فارسی معین) (از دایره المعارف فارسی).
.(انگلیسی)
(1) - Bridge