«لغت نامه دهخدا»
[بِرْ ری یَ] (ع ص نسبی) تأنیث بِرّی، منسوب به بِرّ. و رجوع به بِرّ و بِرّی شود. - وجوه (وجوهات) بریه؛ نقدها که بر سبیل مبرات دهند. (یادداشت مرحوم دهخدا).