بزابز

«لغت نامه دهخدا»

[بُ بِ] (ع ص، اِ) زورآور بددل. || غلام سبک روح در سفر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). بُزبُز. (منتهی الارب). رجوع به بزبز شود.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر