ابوالحسین

«لغت نامه دهخدا»

[ اَ بُلْ حُ سَ ] (اِخ) ابن بنان. یکی از مشایخ صوفیه، شاگرد ابوسعید خزاز. وفات او در اوائل مائهء چهارم هجری. و رجوع به نامهء دانشوران ج3 ص93 شود.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر