«لغت نامه دهخدا»
[اَ بُطْ طَ مَ] (اِخ) القینی. شاعری از قضاعه از بنی قین بن جسر. دیوان او را ابوسعید سکری و ابن حبیب گرد کرده اند. (ابن الندیم).
