پداندر

«لغت نامه دهخدا»

[پَ اَ دَ] (اِ مرکب) ناپدری. شوی مادر. پدراندر :
از پدر چون از پداندر دشمنی بیند همی
مادر از کینه بر او مانند مادندر شود.لبیبی.
پدپود.
[پُ] (اِ مرکب) خف. آتش گیره. حراقه. رجوع به پُد و پُده شود.