پدرداده

«لغت نامه دهخدا»

[پِ دَ دَ / دِ] (ن مف مرکب)بخشیدهء پدر :
بسر برنهاد آن پدرداده تاج
که زیبنده باشد بآزاده تاج.دقیقی.
پدردار.
[پِ دَ] (نف مرکب) صاحب پدر. دارندهء پدر. || در تداول عامّه، نجیب. اصیل.