پدماسامبهاوا

«لغت نامه دهخدا»

[پَ] (اِخ)(1) از روحانیان بودائی که بقرن هشتم میلادی در ناحیهء اودیانا(2) که امروز دردستان(3) نامند، ولادت یافت و بر طریقهء یوگاچاریا(4) از مذاهب تنترائی میرفت. پادشاه تبت موسوم به تیسرنگ دتسان(5) (از 723 تا 736 م.) وی را به تبت خواند و او طریقهء عرفانی باطلی از بودائی در این کشور انتشار داد. وی در میان اهل تبت جزو خدایان درآمده و بمنزله بودای دوم پرستیده میشود.
(1) - Padma-Sambhava.
(2) - Oudyana.
(3) - Dardistan.
(4) - Yogatcharya.
(5) - Thisrong-Detsan.