پراکنده روز

«لغت نامه دهخدا»

[پَ کَ دَ / دِ] (ص مرکب)شوربخت. بدبخت :
پس از گریه مرد پراکنده روز
بخندید کای مامک دلفروز.سعدی.
پراکنده روزی.
[پَ کَ دَ / دِ] (ص مرکب) تهیدست. مُقلّ :
خداوند روزی بحق مشتغل
پراکنده روزی پراکنده دل.سعدی.
پراکنده گو.
[پَ کَ دَ / دِ] (نف مرکب یا پراکنده گوی، پریشان گو. بیهوده گوی. مهذار:پراکنده گوئی حدیثم شنید
جز احسنت گفتن طریقی ندید.سعدی.
پراکنده گوی.
[پَ کَ دَ / دِ] (نف مرکب)پراکنده گو :
پراکنده دل گشت از آن عیبجوی
برآشفت و گفت ای پراکنده گوی.سعدی.
بهایم خموشند و گویا بشر
پراکنده گوی از بهایم بتر.سعدی.
پراکندیدن.
[پَ کَ دَ] (مص) پراکنده کردن. (شعوری).