پرتت

«لغت نامه دهخدا»

[رُ تِ] (فرانسوی، اِ)(1) (در اصطلاح بانکی مستعمل در فارسی) اعتراض قانونی بر خودداری از پرداخت سندی که تعهد کرده باشند: چون حواله و سفته ای. و این کلمه اصل کلمهء پرتست باشد که در اصطلاح بانکی و تجاری متداول است. رجوع به پرتست شود.
(1) - Protet.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر