«لغت نامه دهخدا»
[پُ خوَرْ / خُرْ رْ] (نف مرخم مرکب) اَکول. بسیارخوار. پرخوار. جَوّاظ. شکمخواره. بُلَع. بُلَعه. بولع. مِبلع. مقابل کم خور. و رجوع به پرخوار شود.
