پرده شناس

«لغت نامه دهخدا»

[پَ دَ / دِ شِ] (نف مرکب)کنایه از مطرب و رامشگر و نوازنده و موسیقی دان :
پرده شناسان بنوا در شگرف
پرده نشینان بوفا در شگرف.نظامی.
|| کنایه از عارف و صاحب فهم و فراست. (برهان).