پرسه

«لغت نامه دهخدا»

[پِ سِ] (اِخ)(1) پسر ژوپیتر رب النوع بزرگ یونانیان از مادری دانائه نام، نبسهء پادشاه آرگس. او با راهنمائی می نرو و مرکور ربه النوع و رب النوع یونانی، کارهای شگفت کرد و وقتی که از مملکت کِفه یا سِفه پادشاه آسور می گذشت دختر او آندرومِد را از مرگ رهائی داد و او را با رضای پدر به زنی گرفت. از این نکاح پرسس بوجود آمد. او را یونانیهای قدیم منشأ نژاد پارسیان می دانند ظاهراً این افسانه از آسیا به جزیرهء اقریطش و از آنجا به یونان رفته باشد و برخی بنابراین تصور، افسانهء مذکور را از پارسیان قدیم دانند. رجوع به ایران باستان ص245 و 1297 و رجوع به پرس و پرسس شود. بنابر اساطیر یونانی وی پادشاه تیرنت شد و شهر می سِه نِس را بنیاد نهاد. از وی مجسمه ای در موزهء واتیکان هست و نیز رجوع به ایران باستان صص 1353 و 2163 و 2168 شود.
(1) - Persee.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر