پرطاوسی

«لغت نامه دهخدا»

[پَ وو] (ص نسبی)(1)(رنگ...) سبزی سیر که به طلائی زند. غازماغازی. مُعَرَّق. آنکه به رنگ سبز و طلائی زند: مرکب پرطاوسی. و رجوع به طاوسی شود.
.
(فرانسوی)
(1) - Au reflet metallique