پروچال

«لغت نامه دهخدا»

[ ] (اِخ) در ترجمهء یمینی چ طهران در دو موضع آمده و ظاهراً بمعنی حاکم یا مرزبان است: پروچال آن جایگاه مستعد کار نشسته(1). چون پروچال ایشان را بر روی آب بدید پنج فیل با فوجی از مردان کار به مدافعت ایشان فرستاد(2). و در نسخهء خطی کتابخانهء مؤلف این کلمه به دو صورت بروجیبال و تروچیپال آمده است.
(1) - ص425.
(2) - ص426.