پروفا

«لغت نامه دهخدا»

[پُ وَ] (ص مرکب) صاحب حسن عهد بسیار :
بیامد بکشت آن گرانمایه را
چنان پروفا مهربان دایه را.فردوسی.
پروک.
[پِ] (فرانسوی، اِ)(1) کلاه گونه که از موی عاریه ساخته در مصر و ایران قدیم و اروپا بکار میبردند. پروک دو شو(2). کلاه موی. (ذخیرهء خوارزمشاهی). کلاه گیس.
(1) - Perruque.
(2) - Perruque de chauve.