پرین

«لغت نامه دهخدا»

[پْری / پِ یِ] (اِخ)(1) نام شهری از آسیای صغیر قدیم (یونیه) مقابل جزیرهء شامُس، بین کوه میکال و مصب مآندر(2) در ساحل دریا. این شهر دو بندر معمور داشت و اطلال آن اکنون نزدیک دهکدهء سامسون بجانب شمال غربی دیده میشود.
(1) - Priene.
(2) - Meandre.