پزا

«لغت نامه دهخدا»

[پَ] (نف) صفت فاعلی دائمی از پزیدن. که زود پزد. آنچه که در حرارت کم پخته شود و بیشتر در حبوبات گویند: لپهء پزا. نخود پزا. (مقابل ناپز و ناپزا). || در کلمات مرکبه مانند ناپزا بمعنی ناپزنده یا دیرپزنده و دست پزا بمعنی دست پخته است.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر