«لغت نامه دهخدا»
[پَ سِ سَ نُ / نِ / نَ دَ](مص مرکب) کنایه از روگردانیدن بخجالت باشد و کسی را که مخل طبیعت باشد بلطایف الحیل از سر وا کردن. (برهان قاطع). روگردانیدن از خجالت. (فرهنگ رشیدی).