پسنگک

«لغت نامه دهخدا»

[پَ سَ گَ] (اِ)(1) تگرگ. || ژاله. (برهان قاطع). حب الغمام. سنگچه. شخ کاسه.
(1) - ظ. این صورت مصحف کلمهء بشک، است یا مصحف سنگک و سنگجه.