پشت

«لغت نامه دهخدا»

[پُ] (اِخ) یاقوت گوید: بشت(1)شهری است در نواحی نیشابور مشتمل بر دویست و بیست و شش قریه و گویند معرب پشت است بفارسی چه آن مانند پشت است برای نیشابور. (معجم البلدان از علامهء قزوینی در حواشی چهارمقاله ص124 و نیز رجوع به لفظ پشت در برهان قاطع شود). و خارزنج در این ناحیت واقع است :
ز گرگان بیامد سوی راه پشت
پر آژنگ رخساره و دل درشت.فردوسی.
پشت.
[پُ] (اِخ) نام قصبه ای از ولایت بادغیس در خراسان [ بین سیستان و غزنین و هرات ] . (نزهه القلوب ص153) (برهان قاطع). مؤلف حبیب السیر گوید: قریهء پشت داخل قرای ولایت غرجستان است و به کوه زاغ اتصال دارد. (جزء 3 از ج 3 ص317). بست معرب آن است و ابوالفتح علی بن محمد البستی شاعر و کاتب معروف از آنجاست. رجوع به بست شود.
(1) - در حدود العالم بشت جزء شهرهای ماوراءالنهر آمده است. (لغت نامهء شاهنامه تألیف وُلف).