پشت قوی

«لغت نامه دهخدا»

[پُ قَ] (ص مرکب) مستظهر. نیرومند شده :
جاوید باش و پشت قوی باش و تندرست
تو شادخوار و ما رهیان از تو شادخوار.فرخی.
- پشت قوی شدن؛ استظهار. (منتهی الارب).