پشت کوژ

«لغت نامه دهخدا»

[پُ] (ص مرکب) پشت کوز. خمیده. خم گشته. پشت دوتا. خمیده قامت. پشت خم :
وگر بیاید زانگونه باز باید گشت
که خان ز دشت کتر پشت کوژ و روی آژنگ.
فرخی.
|| کنایه از فلک باشد.