پشت گرم

«لغت نامه دهخدا»

[پُ گَ] (ص مرکب) مستظهر. معتمد. مُتکی : بدانکه منزلت تو نزد امیرالمؤمنین منزلت راست گوی امین است نه گمان زده تهمت ناک، چرا که امر حکومت را بتو سپرده و پشت گرم شد بتو نه بر تو. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص313).
- پشت کسی را گرم داشتن؛ مدد کردن به وی. یاری و مددکاری کردن به او. امداد :
نه هم پشتی که پشتم گرم دارد.نظامی.
- پشت گرم بودن؛ مستظهر بودن :
فریب چون گل رعنا نمیخورم زنهار
در این چمن که مرا پشت از خزان گرم است.
سلیم (از فرهنگ ضیاء).
پشت گرمی.
[پُ گَ] (حامص مرکب)اعتماد. مظاهرت. قوی پشتی. استظهار. اطمینان :
کرا پشت گرمی ز یزدان بود
همیشه دل و بخت خندان بود.فردوسی.
هم ایدر مرا پشت گرمی بدوست
که هم پهلوانست و هم شاه دوست.
فردوسی.
مرا پشت گرمی بد از خواسته
بفرزند بودم دل آراسته.فردوسی.
|| مددکاری و تقویت. (غیاث اللغات). امداد. یاری کردن :
خورشید جودت ار نکند پشت گرمئی
سرما کند شمار من از کشتگان برف.
کمال اصفهانی (از فرهنگ ضیاء).
پشت گلی.
[پُ تِ گُ] (ص مرکب) رنگ سرخ کم رنگ. رنگی چون رنگ پشت برگ گل سرخ. سرخ روشن. گلی روشن. صورتی. آلا. آل. || کرمی است در آمریکا و مصر و هندوستان که بزراعت پنبه خسارت وارد میسازد.