«لغت نامه دهخدا»
[پِ اَ تَ] (مص مرکب)قرعه زدن. قرعه کشیدن(1). مقارعه. قرعه افکندن. اقتراع. استهام. || فضله افکندن گوسفند و بز و آهو و اشتر و خر و جز آن. . (فرانسوی) (1) - Tirer au sort