پشه پران

«لغت نامه دهخدا»

[پَ شَ / شِ پَ] (اِ مرکب)(1)نوعی بادزن که از مویهای افشان سازند و بر سر چوب کنند برای راندن پشه و مگس.
.
(فرانسوی)
(1) - Chasse-Mouche