پلاچیدیا

«لغت نامه دهخدا»

(اِخ)(1) دختر تئودوسیوس اول امپراطور روم. مولد او بسال 388 م. در قسطنطنیه و وفات در 450 م. در تاریخ 410 زمان محاصرهء روم به دست آلاریک سرکردهء گتها اسیر شد و او وی را به برادر زن خود آتولف تزویج کرد پس از وفات شوهر برادر او هونوریوس بفدیه وی را از اسارت بازخرید و به کونستانس که یکی از سرداران وی بود به زنی داد و کونستانس بکوشش پلاچیدیا به لقب آوگوست ملقب گردید و آنگاه که برادرش هونوریوس امپراطور شد صاحب نفوذی کامل گردید و در زمان امپراطوری پسرش والنتینیان مدت سی وپنج سال این زن نیابت سلطنت داشت. (قاموس الاعلام ترکی).
(1) - Placidie.