پلاطور

«لغت نامه دهخدا»

[پْلا / پِ] (از فرانسوی، اِ)(1) جنسی از خزندگان اُفیدین پرتروگلیف(2) از تیرهء هیدرفینه مخصوص به اقیانوس هند و اقیانوس کبیر غربی.
.
(فرانسوی)
(1) - Plature .
(فرانسوی)
(2) - Ophidiens
proteroglyphes