پللو

«لغت نامه دهخدا»

[پْلِ / پِ لِ لُ] (اِخ)(1) رُبِر کنت دُ. رجل سیاسی فرانسه، متولد در رن بسال 1699م. وی بمیل خود با سه هزار تن داوطلب بمدد استانیسلاس اول پادشاه لهستان به دانتنزیک رفت و همانجا بسال 1734 م. درگذشت.
(1) - Plelo.