«لغت نامه دهخدا»
[اَ بُلْ عَبْ با] (اِخ) مستغفری. جعفربن ابی علی محمد بن ابی بکر نسفی سمرقندی. محدّث و فقیه و مورخ و ادیب شافعی. وی از مشاهیر علمای ماوراءلنهر است. چندی بمرو و زمانی سرخس و روزگاری به بخارا شده و استادان بسیار دیده است. او راست: کتاب تاریخ سمرقند. کتاب تاریخ نسف و کش. کتاب الشعر و الشعرا. کتاب الوفاء. کتاب دلائل النبوه. کتاب الدعوات و سیدبن طاوس از این کتاب نقل کند. کتاب خطب النبی و کتاب طب النبی و این کتاب در طهران به طبع رسیده است. و وفات وی به شهر نسف به سال 432 ه . ق. بود.