«لغت نامه دهخدا»
[اَ بُ ل عِزز] (اِخ) طاهربن حسن بن حبیب حلبی. معروف به ابن حبیب. رجوع به طاهربن حسن... و رجوع به ابن حبیب بدرالدین... شود.
