پی افکن

«لغت نامه دهخدا»

[پَ / پِ اَ کَ] (نف مرکب)بنیان کن. زیروزبرکننده. ویران سازنده. ازبن برانداز. کن فیکون سازنده: سیلی پی افکن؛ بنیان کن. || بنیان گذار. پی افکننده. برآورنده. بنیادنهنده.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر