«لغت نامه دهخدا»
[پَ / پِ بَ تَ] (مص مرکب)عصب بستن. (آنندراج). بستن وترعرقوب. || بنا نهادن. (آنندراج). بنیاد گذاردن. پایه و بن نهادن. ساختن بنلاد و پایهء بنا. بنوری برآوردن دیوار. محکم کردن بن دیوار و بنا : نه در قمر دل و نی در جدی توان بستن بر آب و آتش حاشا که پی توان بستن دهد عمارت گیتی بسیل دیده ولی هم از غبار دل ماش پی توان بستن. مسیح کاشی.