پی تونیک

«لغت نامه دهخدا»

[تُ] (اِخ)(1) نام زنی یونانی بدکاره. هارپالوس از سرداران اسکندر که اسکندر هنگام لشکرکشی از بابل به هند ویرا برای حفاظت خزانه و وصول مالیاتها در بابل گذارده بود این زن را از یونان خواست و به او هدایای بسیار داد و پس از فوت جنازهء وی را تشییع مطنطنی کرد و مقبرهء باشکوهی برای او در آتیک ساخت. (ایران باستان ج2 ص1882).
(1) - Pythonice.