پیچ کش

«لغت نامه دهخدا»

[کَ / کِ] (نف مرکب) کشندهء پیچ. || (اِ مرکب) آلتی که بدان میخها و پیچها برکنند. (آنندراج).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر