«لغت نامه دهخدا»
[چُ] (ص مرکب)پیچ واپیچ. پرپیچ: کوچه های پیچ و واپیچ؛ با خم و انحنای بسیار. غیرمستقیم. - مسئلهء (کار)؛ بغرنج. مشکل.